fbpx

Bewegingsupdates

Als je om de Green New Deal geeft, hebben we je nodig om je aan te sluiten bij de Movement for Black Lives

Een activist van Sunrise spreekt in een megafoon terwijl mededemonstranten achter staan ​​met borden.

Als je om de Green New Deal geeft, hebben we je nodig om je aan te sluiten bij de Movement for Black Lives

In de afgelopen drie weken zijn miljoenen mensen in opstand gekomen om te eisen dat onze natie onze waarden naleeft en de menselijkheid van zwarte mensen in dit land ziet. Sunrise heeft van het ondersteunen van deze opstanden een topprioriteit gemaakt. Terwijl we dat hebben gedaan, is mij gevraagd waarom dit iets is waar we zoveel energie en aandacht aan besteden terwijl klimaatverandering onze manier van leven nog steeds bedreigt.

Zoals zoveel miljoenen mensen in het hele land, heb ik een diepe, persoonlijke roeping gevoeld om op dit moment actie te ondernemen. Ik wil met jullie delen waarom ik het essentieel vind dat onze beweging nu deelneemt aan de Movement for Black Lives.

We moeten de strijd voor raciale rechtvaardigheid en klimaatactie zien als twee fronten van dezelfde strijd. Als onze samenleving zwarte, bruine en inheemse levens zou waarderen, zouden we in de eerste plaats niet in de puinhoop zitten waarin we ons bevinden met klimaatverandering. Als Black Lives Mattered, hadden we tien jaar geleden een Green New Deal gehad toen Katrina 1833 mensen vermoordde en tienduizenden anderen zonder huizen had achtergelaten in overwegend zwarte buurten in New Orleans. Als zwarte levens ertoe deden, hadden we geïnvesteerd in onze infrastructuur toen duidelijk was dat zwarte gemeenschappen stierven en vergiftigd werden door vervuild water in steden als Flint, Michigan. Toen de blanke middenklassegemeenschap van Bismarck, North Dakota bezwaar maakte tegen de Dakota Access Pipeline, werd deze omgeleid via inheemse landen. Als de Movement for Black Lives wint, bevordert het ook onze collectieve missie om ervoor te zorgen dat we een Green New Deal tot stand brengen die Black and Brown-mensen en andere gemarginaliseerde gemeenschappen omvat en sterker maakt.

Historische momenten zoals die die we nu meemaken, hebben de kracht om onze hele samenleving en politiek voor een generatie fundamenteel te veranderen, ten goede of ten kwade.

Ik herinner me dat ik in 2015 een training bijwoonde die werd georganiseerd door Momentum, een trainingsinstituut voor bewegingsstrategie, en ze spraken over hoe verandering meestal heel langzaam gaat, met horten en stoten, en dan gebeurt er ineens iets groots en kunnen er veel dingen veranderen alles in een keer. Deze "momenten van de wervelwind" zijn wanneer de regels van organisatie en politiek totaal op hun kop worden gezet. Mensen voelen zich bewogen om in recordaantallen in actie te komen en politici rennen om de tijd in te halen. Op momenten als deze is er een ongelooflijke kans om te veranderen wat de komende decennia als politiek mogelijk wordt gezien. Dit is wat er gebeurde met Occupy, bij Standing Rock en met de March for our Lives-beweging.

De afgelopen weken hebben we in zo'n moment geleefd. In twee weken tijd nam de publieke steun voor de Movement for Black Lives toe met 28%, bijna evenveel als in de afgelopen twee jaar.

Grafiek met de ongelooflijke groei in steun voor Black Lives Matter. Bron: New York Times

De afgelopen maand hebben zwarte organisatoren ons land tot een moment van afrekening gebracht met wat en wie we op krachtige manieren waarderen. Ze hebben iedereen ertoe aangezet om opnieuw te onderzoeken hoe en waar we geld uitgeven of middelen: in de richting van pijn en straf voor onze gemeenschappen? Of om te investeren in zwart leven en waardigheid?

Het is essentieel om racisme en raciale verdeeldheid aan te vechten om het soort rechtvaardige en billijke Green New Deal te winnen die we nodig hebben.

Gedurende de hele Amerikaanse geschiedenis hebben elites ras gebruikt om werkende mensen te verdelen. Ze beweren dat we geen sterke sociale programma's kunnen hebben omdat "welzijnskoninginnen" zullen profiteren, dat de reden dat mensen hun baan verliezen vanwege immigranten is, dat overheidsprogramma's zoals voedselbonnen en huisvestingshulp geld verspillen aan mensen die lui zijn of niet verdienen. Deze nauwelijks verhulde raciale scheldwoorden verbergen de waarheid: dat elites hun eigen rijkdom willen laten groeien, deze programma's niet willen financieren, en ze gebruiken racisme als een instrument om dat te doen En zolang de machthebbers racisme als een manier kunnen gebruiken om overheidsacties voor het algemeen welzijn te stigmatiseren, zolang onze regering onze zwarte gemeenschappen als wegwerpbaar en onverdiend beschouwt, zullen we moeite hebben om steun voor de Green New Deal op te bouwen.

En laten we duidelijk zijn: de wortels van de op hol geslagen klimaatverandering en ons gewelddadige politiesysteem komen beide voort uit hetzelfde zieke idee in ons land dat sommige levens er meer toe doen dan andere, dat sommige mensen wegwerpbaar zijn, dat sommige mensen kunnen worden opgeofferd voor de winst en troost van anderen. Wij verwerpen dat idee groothandel. De politie ontlasten en een Green New Deal invoeren, betekent stoppen wat onze gemeenschappen doodt en investeren in wat hen in staat stelt te gedijen: goede banen, gezondheidszorg, onderwijs, betaalbare huisvesting, schoon water en lucht.

Terwijl we in de richting van die visie gaan, moeten we raciale onrechtvaardigheid als een beweging aanpakken. Aangezien we in een samenleving leven die gekleurd is door raciale vooroordelen en onrecht, vergroten grote sociale programma's de bestaande ongelijkheden als ze niet actief raciale rechtvaardigheid bevorderen. De originele New Deal maakte dit pijnlijk duidelijk. Dankzij de huisvestingsprogramma's konden blanken intergenerationele rijkdom opbouwen terwijl zwarten en andere raciale minderheden werden buitengesloten. Ik ben zeer toegewijd om ervoor te zorgen dat we een Green New Deal winnen die niet dezelfde fouten maakt, maar het zal alleen mogelijk zijn om zoiets via het Congres te krijgen als we ook racisme breeduit in onze samenleving en politiek aanpakken. We moeten het voor het Congres moreel en politiek ondenkbaar maken om belangrijke wetgeving aan te nemen die raciale rechtvaardigheid niet op de voorgrond plaatst.

Dit is ook een cruciale kans voor ons om de beweging van bewegingen op te bouwen die we nodig hebben om dat gezond verstand te veranderen en grote veranderingen zoals de Green New Deal te winnen.

Een van de principes van Sunrise is: "We staan ​​met bewegingen voor verandering." Er staat: “Het stoppen van klimaatverandering vereist het winnen en behouden van macht op elk overheidsniveau. Dit is een enorme klus en we kunnen het niet alleen.”

Uiteindelijk gaat het winnen van een Green New Deal over het veranderen van het gezond verstand: over het bouwen van een samenleving waarin de overheid verantwoordelijk is voor het algemeen welzijn, werkt om goede banen te garanderen en de waarde en waardigheid van alle mensen waardeert. We zijn er nog niet. Om dat gezond verstand op te bouwen en de Green New Deal te winnen, hebben we een beweging nodig van bewegingen die hun respectieve rollen behouden en hun problemen vooruit helpen, terwijl ze verenigd zijn in een gedeelde visie op de samenleving en klaar zijn om samen te komen wanneer collega-bewegingen alle hens aan dek momenten.

Wanneer de beweging voor de Green New Deal ons "moment van de wervelwind" heeft, willen we dat anderen klaar zijn om naast ons in actie te komen, dus we moeten dat gedrag zelf modelleren. Dat is vooral belangrijk voor ons omdat de lange geschiedenis van de reguliere milieubeweging die geen prioriteit geeft aan economische en raciale rechtvaardigheid, begrijpelijkerwijs heeft geleid tot scepsis ten opzichte van de klimaatbeweging in het algemeen van raciale rechtvaardigheidsbewegingen.

We hebben de kracht en het potentieel van die beweging van bewegingen de afgelopen weken gezien. Een paar weken geleden was er een reële mogelijkheid dat Trump en de krachten achter hem zouden zegevieren, en in plaats van te praten over het ontgelden van de politie en investeren in zwarte gemeenschappen, zouden we het hebben over plunderingen en 'gewelddadige protesten', wat zou hebben geleid tot zette Trump ertoe aan een beroep te doen op angst en wie weet wat te doen in naam van de orde. Dat gebeurde niet, omdat miljoenen mensen de gelederen sloten en nee zeiden, maar daarvoor moesten bewegingen als Sunrise zich op dit kritieke moment scharen achter de Movement for Black Lives.

Dit weekend wordt historisch, misschien wel de grootste golf van actie voor raciale rechtvaardigheid in de geschiedenis van ons land. Als je nog geen plan hebt om mee te doen, zoek dan een evenement bij jou in de buurt en maak een plan.

Als we dit weekend actie ondernemen, moeten we niet vergeten dat dit niet zomaar een weekend of een maand is. We moeten de strijd voor raciale rechtvaardigheid zien en begrijpen als de strijd van en voor ons leven en het leven van onze vrienden, families en buren.

Ik wil duidelijk zijn - dit zal niet gemakkelijk of eenvoudig zijn. Vechten voor bevrijding is een proces dat jaren zal duren, een proces waarin we allemaal zullen worden opgeroepen om het beste uit onszelf te halen, fouten te maken en risico's te nemen, te experimenteren en te leren. Bij Sunrise hadden we deze plek niet kunnen bereiken zonder het leiderschap en de moed van veel zwarte, bruine en inheemse vrijwilligers en medewerkers, die onze beweging voortdurend opriepen om onszelf op het pad naar collectieve bevrijding te zetten en ons ertoe aanzetten om beter te worden. Ik ben ook enorm dankbaar voor onze zusterbewegingen, in het bijzonder Dream Defenders, United We Dream en de Movement for Black Lives. Onze maanden van samen bouwen aan relaties hebben ons de afgelopen weken in staat gesteld om op diepgaande en evoluerende manieren te verschijnen.

Ik wil je achterlaten met een citaat waar ik de laatste tijd veel over nadenk. Het komt uit het interview van George Goehl met mijn vriend Maurice Mitchell, de nationale directeur van de Working Families Party en leider van de Movement for Black Lives. Toen hem werd gevraagd wat zijn boodschap was voor niet-zwarte mensen op dit moment, zei hij:

“Wat ik tegen niet-zwarte mensen zeg, is dat je angst om iets verkeerd te doen niets te maken heeft met mijn bevrijding, helemaal niets. Dus als de reden dat je op je handen zit, is omdat je bang bent om fouten te maken, dan is dat echt een persoonlijke, insulaire, egocentrische zorg, dat is geen collectieve, gemeenschappelijke zorg voor sociale verandering. Je wilt niet omgaan met het ongemak, de schaamte die gepaard kan gaan met iets verkeerd doen. Dat heeft niets met mij te maken, het heeft niets te maken met mijn vrijheid of met collectieve vrijheid. Je moet het werk persoonlijk doen om daar overheen te komen. En begrijp dat de menselijke conditie broos is en gebrekkig is en dat je van nature dingen verkeerd zult doen en daar gewoon op ingaat en eropuit trekt om te vechten. Dat betekent niet dat je niet opzettelijk bent. Wees opzettelijk, maar ACT.' [26:50]

In die geest wil ik drie intenties delen die ik heb:

  • Blijf betekenisvolle relaties ontwikkelen met onze bewegingen voor verandering. Sunrise, die relaties heeft met zwarte bewegingsorganisaties, stelt ons in staat om verantwoording af te leggen en onze middelen effectiever in te zetten.
  • Handel en wees bereid om daarbij risico's te nemen. Respecteer en volg zwarte leiders en neem ook initiatief, zodat zwarte leiders niet overal de leiding over hoeven te hebben.
  • Vraag persoonlijk en organisatorisch hoe dit moment Sunrise fundamenteel heeft geroepen tot meer leiderschap in ons raciale en economische rechtvaardigheidswerk als onderdeel van de strijd voor een Green New Deal. Zet me verder in voor mijn eigen leren over anti-zwartheid en hoe dat tot uiting komt in mijn gemeenschap door middel van lezen, 1:1-gesprekken en caucuses.

Volgende lezen: