In het vroege ochtendlicht van Juneteenth stond een groep dappere mensen buiten het huis van Mitch McConnell in Kentucky om wat lawaai te maken. De spanning was hoog. Het is geen grap om op de stoep te staan van een grote politicus als Mitch McConnell - niet als de politie mensen van de straat laat verdwijnen in plaatsen als Portland als ze het niet leuk vinden wat ze zien. Politiewagens cirkelden rond de groep. Ze waren nerveus.
Ze zongen. Zij riepen. Ze hielden borden omhoog en stonden stoïcijns op. En de energie groeide. Auto's toeterden ter ondersteuning bij het passeren. Mitch' eigen buurman liep naar buiten om zich bij hen te voegen. Ze schreeuwde: 'Het is ook jouw toekomst, Mitch!'
In DC volgde een andere groep hun megafoons buiten het huis van raadslid Anita Bonds om middernacht. Ze eisten beter voor inwoners van DC die het zich niet konden veroorloven om hun huizen te behouden. Buren juichten hen vanaf de zijlijn toe.
Het gebeurde opnieuw in Providence, toen demonstranten op luchthoorns bliezen voor het huis van de burgemeester, en opnieuw in Georgia, waar een nachtelijk blokfeest was gepland buiten het huis van de gouverneur.
Dus waarom onderbreken jongeren in het hele land de slaap van lokale politici?
Omdat het werkt.
Geloof het of niet, deze tactieken zijn meer dan een eeuw oud, geïnspireerd door de Wide Awakes, een massale jeugdbeweging die in de jaren 1860 (vlak voor de burgeroorlog) voor de afschaffing van de doodstraf was, die het leven van anti-afschaffing vertegenwoordigers veranderde in nachtmerries.
Ze waren klaarwakker voor de morele ongerechtigheid van slavernij, noemden aanhangers van de slavernij verwerpelijk en bekritiseerden leiders die de afschaffing hadden voortgesleept als zwakzinnig en medeplichtig.
Ze zorgden voor de veiligheid en democratische rechten van degenen die zich een wereld voorstelden waarin de slavernij werd afgeschaft, schaarden zich rond pro-afschaffingssprekers en politici, die als verdedigers en opiniepeilers dienden.
Deze jonge mensen groeiden op in een wereld die net zo beladen en gepolariseerd was als de onze, en ze ondernamen aanhoudende radicale actie die bij het moment pasten. Onze generatie heeft ons hele leven geleefd in de wildste dromen van een paar miljardairs. Terwijl ze hun zakken vullen en de aandelenmarkt een boost geven, liggen wij wakker van onbetaalde rekeningen, studieleningen en de huur die over een paar dagen moet worden betaald. Hoewel ze het beste medische geld hebben dat ze kunnen kopen, zien we hoe onze lokale ziekenhuizen en gezondheidswerkers worstelen terwijl het nationale aantal doden groeit. Terwijl ze particuliere beveiligers inhuren om 'ze tegen ons te beschermen', trapt de politie de deuren van onze buren in en knielt ze op hun nek, en traangas als we protesteren.
We zijn in een crisis geboren en hebben een falende wereld geërfd. We hebben geprobeerd petities te tekenen. We probeerden regeringskantoren te bellen en te bezoeken. Door dit alles negeerden de meeste politici ons. Nu ondernemen we acties die ze niet kunnen negeren. Onze generatie is klaar met vriendelijk vragen.
We zijn klaarwakker. En de komende honderd dagen zullen de architecten van deze doodseconomie dat ook zijn.
Dit is niet alleen een opstand, het is een mothafucking die rondspoken. We zullen om middernacht naar hun huizen marcheren, zodat ze begrijpen dat we klaarwakker zijn voor hun rol bij het creëren van deze nachtmerrie. Wanneer ze proberen te dineren in restaurants waar we moeten werken - ondanks het risico van COVID - omdat onze werkloosheid eindigt, zullen we ze niet bedienen. Als ze niets doen om federale agenten ervan te weerhouden ons van de straat te rukken, als ze ons dwingen terug naar school te gaan in onveilige omstandigheden, als ze niets doen om te voorkomen dat onze democratie afbrokkelt, zullen we van zonsondergang tot zonsopgang op hun deuren bonzen en laat ze ons horen. We zullen van hun leven een nachtmerrie maken totdat ze bij ons staan of wijken voor de kracht van de mensen en de visie die we hebben voor een nieuwe wereld.
De originele Wide Awakes waren meedogenloos. En ze zagen resultaat. In het volgende half decennium werd Abraham Lincoln gekozen, werd de slavernij afgeschaft en begon de visionaire wederopbouw in het zuiden.
Net als onze voorgangers zullen we de toekomst eisen die we nodig hebben, niet de toekomst waarvoor onze politieke leiders denken te kunnen onderhandelen. Onze generatie zal vechten voor echte afschaffing en het onvoltooide werk van de Wederopbouw voltooien.
En als deze honderd dagen voorbij zijn, op verkiezingsdag 3 november, zal elke politicus die niet bij ons is, worden vervangen.
foto door: Michael Clevenger/Courier Journal
