Ik spreek tijdens de verkiezingsavondbijeenkomst in Louisville.
Op dit moment zijn de ogen van het land gericht op mijn huis in Kentucky. Over een paar dagen zullen we weten of Charles Booker, een progressieve zwarte man uit een van de armste districten van de staat, miljoenen dollars aan geld van de gevestigde orde heeft verslagen om het op te nemen tegen Mitch McConnell bij de algemene verkiezingen.
Afgelopen herfst, met bijna geen geld en geen steun, kondigde Charles zijn run aan om het op te nemen tegen Mitch. Het evenement was bescheiden, gehouden in een vervallen oud gebouw dat vroeger een oude schoenenwinkel was in de buurt van Charles. In de achterkamer, voordat het begon, hielden alle sprekers elkaars hand vast en spraken een gebed uit. Het is een gebed dat Charles sindsdien bij elke rally en elk evenement heeft uitgesproken: als je een geloof hebt zo groot als mosterdzaad, kun je een berg verzetten.
Die berg was McGrath; die berg is McConnell; en ze zagen ons echt niet aankomen. Maar kijk nu eens naar ons.
De afgelopen weken waren ronduit surrealistisch. Ik heb op deuren geklopt en gebeld. Ik heb tussen huizen gehuild en tranen gestort tijdens het eten, want overal waar ik ga zie en hoor ik de naam van Charles Booker. Het gebeurd. Het mosterdzaad verplaatst de berg.
Dit was niet de manier waarop dingen moesten gaan. Afgelopen zomer, maanden voordat Charles aan de race meedeed, haalde Amy McGrath miljoenen dollars op en stonden de groten van de nationale partijen achter haar in de rij. Experts en Democratische leiders in DC zeiden dat ze naar de overwinning zou gaan en dat we niet de moeite moesten nemen om te vechten.
Maar de mensen van Kentucky hadden iets anders in gedachten. We zijn gewend dat buitenstaanders denken dat ze weten wat het beste voor ons is en we hebben een rijke geschiedenis van terugvechten als underdog. Van Muhammad Ali, tot Anne en Carl Braeden, tot de vele bewegingsoudsten die ons hebben grootgebracht, het geloof zo groot als mosterdzaad om bergen te verzetten zit in ons bloed.
Dus ik kan niet zeggen dat het een volledige verrassing voor me was dat Charles' campagne zo goed verliep. We zien dit soort bewegingen al heel lang aankomen. Ik zag het vorig jaar in het kantoor van Mitch McConnell, toen Kentuckians uit de hele staat werden gearresteerd en een Green New Deal eisten. Ik zag het afgelopen zomer in Oost-Kentucky, toen de Black Jewel Coal-mijnwerkers een kolentrein blokkeerden om hun loon te eisen. Ik zag het in de hoofdstad van de staat, toen leraren uit alle 120 provincies staakten om te vechten voor hun pensioenen en onze scholen sterk te houden.
Ik zag het en Sunrise zag het ook. Daarom waren we vanaf dag één all-in voor Charles. Het geld van Amy McGrath en haar DC-consulenten betekenden niets vergeleken met de kracht van onze beweging. De afgelopen weken hebben tieners van Indiana tot Florida, van Californië en Kentucky hun middagen gevuld met telefoontjes naar kiezers in Kentucky. Vorige week vertelde ik Charles' campagneleider dat onze beweging in één uur 200,000 telefoontjes had gepleegd naar Kentuckians. Hij zei: "Verdorie, hebben jullie ooit geweten dat de revolutie een stel tieners zou zijn die met Zoom de telefoon zouden opnemen?" We hebben gelachen. Maar het was waar.
We weten niet of Charles tot nu toe de meeste stemmen heeft gewonnen, maar we weten wel dat dit nu al een van de grootste politieke onrusten van het decennium is. Ondanks McGrath's miljoenen en een voorsprong van 50 punten slechts enkele maanden geleden, werken mensen van de motorkap tot de holler opgesloten armen om te zeggen dat Kentucky beter verdient.
We hebben de mythe doorbroken dat een man als Charles uit West Louisville - die meedoet aan de Green New Deal en marcheert met de Movement for Black Lives - op geen enkele manier kan winnen. We hebben een boodschap gestuurd naar Kentucky en de wereld: een klein mosterdzaadje van geloof kan bergen verzetten.
En je kunt er zeker van zijn dat we klaar zijn om nog wat bergen te verzetten.
Met liefde,
Erin Bruggen, Zonsopgang Louisville
ps. Als u klaar bent om dit momentum vast te houden, meld u dan vandaag nog aan om de kiezers voor Andrew Romanoff te bellen. Hij neemt het op tegen een pro-fracking-democraat voor de Amerikaanse senaat in Colorado, John Hickenlooper (je herinnert je misschien nog toen hij de belofte van No Fossil Fuel Money ondertekende en zijn naam doorstreepte toen hij hoorde dat er leidinggevenden op het gebied van fossiele brandstoffen waren). Zijn verkiezing is dinsdag, en we hebben al bewezen dat elke kiezer die we bereiken telt om de overwinning te behalen. Registreer hier.
